مدل کلی ساختار نظامهای مدیریت دانش، نمای گسترده‌ای از نظامهای مدیریت دانش ارائه و نشان دهنده وابستگی بالای اینگونه نظام‌ها بر تعاملات بین افراد است.
این مدل نمای گسترده‌ای از نظامهای مدیریت دانش ارائه و نشان دهنده وابستگی بالای اینگونه نظام‌ها بر تعاملات بین افراد است. بر اساس این مدل نظامهای مدیریت دانش به وسیله استراتژی سازمان شکل می گیرد و در نتیجه چگونگی تبدیل این استراتژی‌ها به دانش سازمانی را تسهیل می‌کند. کاربران دانش خود را به نظام می افزایند و در مقابل، با تقویت دانش خود از این نظام منتفع می‌شوند. علاوه بر این، نظامهای مزبور با در اختیار گذاردن امکان دسترسی به دانش، این مهم را برای کاربران فراهم می‌کنند که دسترسی به نظامهای فنی نیز فراهم شود. دیگر نظامهای مرتبط با سیستم مدیریت دانش، از عملکردهای مهم سازمانی مانند نظام های مالی و منابع انسانی بر گرفته می‌شوند. در چنین نظام‌هایی از مدیریت دانش محتویات و اطلاعاتی که وارد نظام می شوند، مورد بررسی قرار می‌گیرند تا از صحت امنیت و قابلیت دسترسی آنها اطمینان حاصل شود. لذا آخرين خروجی و کاربرد نهایی نظامهای مدیریت دانش، حمایت کارآمد و اثر بخش از گروه دانش است. این گروه دانش عبارت است از کاربران نهایی نظام و اولویت‌های کلی دانش سازمان مهمتر از هرچیز اینکه نظام های مدیریت دانش بدون توجه به جایگاه سازمانی افراد ارتباط تنگاتنگی بین آنها ایجاد می کند.
0 نظر